Italiaans raaigras (Lolium multiflorum L.) behoort tot de
grassenfamilie, en is een relatief goede zodevormende plant. Het gras staat bekend om zijn snelle ontwikkeling, goede bodembedekking en hoge productie.
Als groenbedekker kan Italiaans raaigras worden ingezaaid vanaf april tot half oktober, aan een zaaidichtheid van 25 tot 40 kg per hectare.
Naar rassenkeuze krijgen tetraploïde de voorkeur, aangezien deze zich kenmerken door een vlotte start en een betere hergroei na de winter. Ze vormen een snel bedekkend en gezond gewas. Door de vorming van een graszode worden de onkruiden verstikt.
Italiaans raaigras kan op vrijwel alle grondsoorten geteeld worden. Raaigrassen bezitten een matige droogtegevoeligheid en geven derhalve de voorkeur aan een goede vochthoudende grond.
Italiaans raaigras is slechts weinig vorstgevoelig. In het voorjaar zal het gewas meestal mechanisch moeten vernietigd worden of met behulp van een herbicide. Daarnaast kan het gras ook gemaaid of beweid worden. Hergroei van minder goed ondergewerkte zoden kan problemen opleveren bij de onkruidbeheersing in de volgteelt.
Bij de teelt van gras als groenbedekker dient rekening gehouden te worden met de aaltjespopulatie (vooral het wortellesieaaltje (Pratylenchus penetrans), vrijlevende wortelaaltjes (Trichodoriden), en het wortelknobbelaaltje (Meloidogyne fallax) en het gevaar voor het optreden van kroonroest. Daarnaast bestaat er een grote kans op een toename van de slakkenpopulatie.
